ภรรยาของเขาหวงแหนผ้าพันคอผืนนี้นักหนา ไม่ยอมเอามาใช้สักที เธอบอกว่าจะรอจนกว่า "วันพิเศษ" จะมาถึง เล่าถึงตอนนี้เขาหยุดชะงัก ฉันก็ไม่ต่อกรรบเร้าสักพักใหญ่เขาพุดต่อ "อย่าเก็บของดี ๆ รอไว้ใช้ในวันพิเศษ แต่ละวันในชีวิตล้วนเป็นวันพิเศษ"
ฉันเล่าเรื่องนี้ให้สุภาพตรีคนหนึ่งฟัง เมื่อพบกันอีกครั้ง เธอบอกว่าเดี๋ยวนี้เธอไม่เก็บชุดถ้วยชามทรงคุณค่าไว้ในตู้เหมือนเมื่อก่อนอีกแล้ว เมื่อก่อนเธอคิดเสมอว่าจะนำออกมาใช้ในวันพิเศษเท่านั้น มารู้มาภายหลังว่า วันพิเศษนั้นไม่เคยมาถึงสักที
เราคิดจะสังสรรค์กับเพื่อนเก่าเสมอ แต่มักจะหยุดไว้แค่ "ไว้หาโอกาส"
เราอยากจะกอดลูกที่เติบโตแล้ว แต่มักจะรอ "จังหวะที่เหมาะสม"
เราคิดจะเขียนจดหมายถึงคนที่เรารัก เพื่อบรรยายความรักอันหอมหวาน แต่มักจะบอกตัวเองว่า "ไม่ต้องรีบ"
จริงๆ แล้ว ทุกๆ เช้าที่เราลืมตาตื่น ต้องบอกกับตัวเองว่า
"วันนี้ คือวันพิเศษ แต่ละวัน แต่ละนาที ช่างมีคุณค่าเหลือเกิน"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น